2017: bij het begin van FAITH Research had ik een gesprek met een van de onderzoekers. Ik was toen 70plus en volgens de regels (de Groningen Frailty Indicator) zeker kwetsbaar. Wat heb je eigenlijk aan zo’n schaal als je zelf als ‘frail’ ingeschaald bent? Krijg je bonuspunten, word je extra verwend?

Natuurlijk geeft de GFI een indicatie van de mate van kwetsbaarheid, vooral lichamelijk gezien. Daar heb je het als patiënt/cliënt mee te doen. Als je verstandig bent, ook naar te handelen. Voor mij betekent dat bijvoorbeeld dat ik niet zo mobiel ben en dat van A naar B gaan vaak een puzzel is. Hoe kom ik daar? Meestal geen bus en 500 meter lopen gaat bij mij niet vanzelf. Ook betekent het dat ik moet aangeven dat ik niet lang kan staan. Kortom: ik ben wiebelig en niet zo handig.

Onderweg word ik vaak zonder erom te vragen geholpen. ‘Lukt het mevrouw?’, Zal ik u even helpen?’ In de trein of bus: ‘Wilt u zitten?’ Mensen die aan de kant gaan of zichtbaar op me letten. Dat is fijn, nog steeds bijzonder en ook als ik het prima zelf kan, bedank ik altijd. Het geeft een gevoel van samen. Van echt gezien worden, van er niet alleen voor staan. En dat is superdesuperbelangrijk.

Dat ik me wat onhandig manoeuvrerend met een kruk voortbeweeg, vind ik zelf heel gewoon. Ik merk het eigenlijk niet. Fijn, dat ik zo bijna overal kan komen en ook opgemerkt word. Het speelt eigenlijk niet echt een grote rol. Gewoon mee kunnen doen, een stem hebben, is nog belangrijker.

In het gesprek van 2017 zei ik dat ik objectief wel kwetsbaar ben, maar me niet kwetsbaar voel. Zelfs vitaal. Ondanks mijn frailty-score en zichtbare en onzichtbare beperkingen. Het is misschien de kunst om met de deuken en butsen die je tijdens je leven oploopt leert om te gaan. Ze een plek geven – ze accepteren - is wel erg veel gevraagd denk ik, maar ze gewoon meenemen, ervan leren. En natuurlijk vooral kijken naar wat er wél kan. 

Aan ons ouderen de opdracht om gewoon mee te doen en zoveel mogelijk bij te dragen aan de samenleving, te laten zien dat we een rol te spelen hebben: doen waar we goed in zijn, waar we zin in hebben en blij van worden. Dat kan echt van alles zijn. Van voorlezen aan kleuters, moestuinieren tot burger-onderzoeker zijn bij Faith Research.

En als je zoals ik oud bent en kwetsbaar en toch ook eigenlijk niet?  Het verschil dus tussen uiterlijk en innerlijk? Duidelijk, duidelijker dan nu – laten weten wat het betekent om oud te zijn en hoe dat voelt. Wij weten dat immers! En daar hebben we elkaar bij nodig. Jong en oud(er).